Internet links. Laatste pagina Klik hier....

Zembla Documentaire over de X dossiers-

I

Een kustburgemeester en de Dutroux dossiers

Tot nu toe had niemand ooit gehoord dat de naam van een bekende burgemeester voorkomt in de Dutroux dossiers. Nochtans worden zijn naam en die van zijn broer er meermaals in vermeld en wel inzake kindermoord. Het vreemde aan de zaak is dat deze namen nooit vernoemd zijn op het proces zelf.

Maar laten we alles stap voor stap onderzoeken. In 2004 werden de DVD’s van het 450.000 pagina’s tellende Dutroux dossier uitgedeeld aan enkele journalisten, onderzoekers en gewone burgers. Dit gebaar gebeurde misschien in de hoop dat die mensen, in tegenstelling tot wat justitie tot dan toe had bereikt, iets meer konden doen.

Deze DVD’s waren indertijd manueel geïndexeerd. Dit betekende dat men specifiek een opzoekingvraag moest stellen wou men het betreffende PV-getuigenis vinden. Onbegonnen werk dus. Maar een snuggere onderzoeker heeft nu deze DVD’s met een automatische index voorzien. Nu kan men makkelijk via sleutelwoorden én een druk op een toets alle documenten verkrijgen die men wil.

Vermits tijdens het proces Dutroux zelf die DVD’s vrijelijk waren uitgedeeld aan journalisten circuleren deze DVD’s nog altijd min of meer vrijelijk rond. Vandaar dat de verschillende internetsites er dan ook hun informatie bij halen. En het zijn niet alleen die huidige internsites die oer deze info beschikken, ook de krant De Morgen gebruikte deze informatie tijdens haar verslaggeving, Knack putte er ook informatie uit en vooral het boek de X -Dossier (Wat België niet mocht weten over de zaak Dutroux) van Annemie Bulté, Douglas De Coninck en Marie-Jeanne van Heeswijck steunde zijn bewijslast grotendeels op deze DVD’s. Zij beschikten ook over de ondervragingsrapporten van de verschillende X getuigen.

Een analyse van deze boeken, internetsites, krantenartikels en andere bronnen leverde met betrekking tot de link naar Knokke :

Enkele vaststaande feiten:

1. Getuige ‘X1’ beweert dat haar moeder haar verkocht heeft aan een pooier die haar op zijn beurt weer uitleende aan o.a. de kustburgemeester en Nihoul. De getuige beweerde ook dat zij een baby van haar hadden gedood.
2. Bij ondervraging door de politie breekt, en de bekent de pooier dat hij haar vanaf haar twaalfde als sexslavin misbruikte.
3. Haar moeder, geconfronteerd met de bekentenissen van de pooier, bekent ook, en zegt dat het een doodgeboren baby betrof, die nadat zij een wetsdokter had laten komen ; zij het lijkje in een sigarenkistje van Gent naar Knokke heeft gebracht en daar in de tuin van het ouderlijke huis heeft begraven.
4. Een oude Knokse dame, schrijft een brief naar het gerecht met de melding dat de grootmoeder van Regina, mevr. Poupaert, de vrouw van de latere politiecommisaris tijdens de oorlog 2 bordelen openhield voor de Duitse bezetter?
5. De politie krijgt een anonieme brief die deze kustburgemeester en ziijn broer ervan beschuldigd bij kindermoord te zijn betrokken en zelf te worden gechanteerd.
6. De politie vindt een anonieme brief bij de pooier Tony v.B thuis.
7. Tegenover de onderzoekscel van Neufchateaux wordt door het district Brugge een “vergissing” verteld in verband met een onderzoek naar de naam van een Knokse pedofiel.
   

Het resultaat .

1. De getuige wordt ‘GEK’ verklaard
2. Men erkent wel dat de getuige in haar kinderjaren zwanger is geweest en dat er seksuele handelingen hebben plaatsgevonden.
3. Er wordt geen onderzoek gedaan naar de mogelijkheid dat een kinderlijkje in Knokke zou zijn begraven.
4. Justitie laat de pooier gaan, doet geen verder onderzoek naar de herkomst van de bij hem gevonden brief, en zegt dat de verkrachting met toestemming van het meisje gebeurde.
5. De moeder Christiane Poupaert wordt niets ten laste gelegd, het Gentse gerecht neemt de uitleg aan van haar man die zegt: zo is het gegaan?
6. De brief van de oude vrouw wordt vergeten.
7. Justitie verliest bepaalde bezwarende documenten, met name sommige met betrekking tot een burgemeester enz ijn broer.

Een anonieme brief bleef echter in de dossiers steken: Daarin werden beiden beschuldigd van pedofilie en kindermoord. Noch merkwaardiger werd het toen bleek dat die brief werd gevonden bij de pooier (Tony V.B.) van de ‘gekke’ getuige X1 Regina Louf. Nog merkwaardiger bleek dat de politie van de regio, op een vraag naar een bekende pedofiel uit Knokke, antwoordde dat deze persoon onbekend was in haar dossiers en dat terwijl die persoon een veroordeling had opgelopen! Die persoon was een bekende van deze kustburgemeester. Buiten het feit dat de lokale politie over de identiteit van deze persoon “gemist” is heeft deze man geen enkel andere connectie met de affaires.

Waarom “vergiste” de lokale afdeling van de recherche zich tegenover de onderzoekscel van Neufchateaux in de zaak Dutroux? Het ging toch om een dossier over de meest bekende moordzaak die ooit in België plaatsvond, een zaak die heel het land op zijn kop zette? Niemand in de federale politiecel van Knokke of Brugge weet iets over die persoon. Een telefoontje naar de rechtbank was nochtans voldoende geweest. Uiterst merkwaardig. Zelfs via de zoekmaschine van het gerechtshof is zijn veroordeling na te gaan.?

Waarom onderzocht de politie de link naar de kustburgemester en zijn broer niet verder, terwijl ze bij de pooier van Regina Louf, Tony V.B, een brief hadden gevonden die hen bij kindermoord situeerde?

Het was verder niet de enige anonieme brief die de recherche over die personen ad ontvangen. Er waren er meer. Eén ervan wist zelfs te vertellen dat de gebroeders werden gechanteerd en ook betaalden. Was het misschien een chantagebrief die ze bij van den Bogaerde hadden gevonden? Vermits er geen verder onderzoek is gebeurd zullen we het waarschijnlijk nooit te weten komen. En dan is er nog het feit dat een aantal anonieme brieven uit de politiedossiers zijn verdwenen. Er zijn vermeldingen in lijsten waarin sprake is van het in beslag nemen van brieven over de 2 broers, maar fysiek zijn ze uit de archieven van de politie ‘verdwenen’. Een tweetal zijn echter weer te vinden in verkorte vorm in politiesyntheses. En zoals altijd in het Belgische systeem zijn er lekken. Ook deze syntheses zijn terug te vinden op het internet. Het is alsof misnoegde politiemensen met opzet lekken hebben veroorzaakt.

Een ding is zeker: de feiten ten laste gelegd aan o.a de kustburgemeester zijn niet van de minste.

Maar zoals de wet zegt: Men is onschuldig to het tegendeel is bewezen.

---

2 - De doofpot hypothese

Gezien de getuige X1 deze burgemeester in eenzelfde huis situeert als Nihoul tijdens de moord op Katrien De Cuyper in 1992 en Nihoul de kompaan was van Dutroux moeten we willens nillens terugkeren tot dat proces om beter de mogelijke betrokkenheid van hoger geplaatste personen te situeren.

Volgens de Belgische Staat was Dutroux een enkeling, maar de verwerking van het bewijsmateriaal van het onderzoek was belachelijk. De manuele indexatie was een flop. Ofwel is Justitie hopeloos verouderd ofwel werd dit met opzet gedaan. Hoe kan het dat gewone burgers erin slagen het 450.000 pagina's tellende dossier kunnen automatiseren binnen de 24 uur, en dat terwijl het proces zelf 4.6 miljoen Euro had gekost. Paul Quirijnen, de advocaat van Ann Marschal, had drie maanden de tijd om te leren werken met een laptop. Had hijzelf of een van de advocaten de geautomatiseerde versie ter beschikking gehad, dan had het proces waarschijnlijk een ander verloop gekend. Maar dit verhaal wordt in een kortelings te verschijnen boek haarfijn uitgelegd.

We hebben hier dus hoogst waarschijnlijk te maken met een doofpotaffaire.

Elementen binnen de Belgische staat blokkeerden mogelijks alle onderzoeken die betrekking hadden op mogelijke sex-netwerken. Dutroux was en is een enkeling. Maar nu, als men 10 jaar later terugkijkt op de zaak en het bewijsmateriaal opnieuw bekijkt kunnen we stellen dat er toch wel elementen zijn die wijzen in de richting van een doofpotaffaire. Maar juist hier ligt het probleem. Een burger kan zoveel bewijzen aanbrengen en verzamelen als hij wil, zolang Justitie niets doet, gebeurt er niets.

Wie is er machtig genoeg om zo'n doofpotaffaire te organiseren? Zeker geen enkeling.

In deze zaak heb je volgens de kranten twee soorten mensen, de 'believers' en de 'non-believers'. Volgens de 'non-believers' is er sprake van een heuse doofpotaffaire.

Dit is in feite het perfecte voorbeeld van een desinformatiecampagne. Men creëert twee kampen die tegenover elkaar komen te staan. Is iemand het niet eens, dan deel je hem in bij het vijandelijke kamp, in dit geval de 'believers'.

Een ding valt echter onmiddellijk op: al diegenen die tot de groep 'believers' behoorden werden gestraft. Waarom organiseerden de 'non-believers' een heksenjacht op diegenen die durfden te beweren dat de netwerken wel degelijk bestonden?

---

Iedereen kent ondertussen al wel de X-Dossiers en de getuigenissen van de zogenaamd 'Gekke X1' Regina Louf. Wat veel minder mensen weten is dat Regina, in tegenstelling tot wat de kranten beweren, wel degelijk heel stabiel is. Ze heeft intussentijd reeds twee boeken geschreven over haar belevenissen waarbij heel wat details vermeld werden over de moord op Christine van Hees (Champignonière) in Brussel, waardoor het proces moest worden heropend.

Een beschrijving van deze moord en het proces kunt u vinden op volgende link.

3. Het stramien van de desinformatie en de gestraften

1. De onderzoekers die X1 ondervraagden

Wat weinigen weten is dat meerdere TOP-politieagenten (oa. De Baets en Billé ) die haar getuigenissen wél geloofden en er verder op wilden ingaan van het onderzoek zijn gehaald. Ze werden aangeklaagd als zijnde niet objectief en hun carrière werd gebroken. Nu, 10 jaar later, zijn ze in ere hersteld en heeft justitie moeten toegeven dat hun onderzoek degelijk was en dat ze de getuige niet hebben gemanipuleerd.

Hun collega-aanklagers werden tot op heden niet vervolgd en bijkomende onderzoeken betreffende die eerste getuigenissen worden, niettegenstaande de pogingen van de advocate van X1, al acht jaar door Justitie tegengehouden.

Vorig jaar, in 2005, kon de advocate al meer dan 62 al dan niet opzettelijke fouten bij justitie aanwijzen en vroeg ze er bijkomend onderzoek naar. Tot nu toe weigert Justitie er verder op in te gaan.

Op een schriftelijke parlementaire vraag van februari 2005 kon minister Onckelinxcks pas negen(!) maanden later in september 2005 antwoorden dat de vraag ontvangen was en doorgestuurd naar de bevoegde gerechtelijke instanties. In het voorjaar van 2006 werd nogmaals de vraag gesteld hoe het zat met het antwoord op die vraag, maar tot nu toe kwam er helaas nog geen reactie.

Indien Justitie pertinent weigert om nieuw bewijsmateriaal te onderzoeken en meer dan twee jaar nodig heeft om een antwoord te geven op een vraag, dan kan men zich de nodige vragen stellen bij de objectiviteit van deze Justitie. Of wil Justitie hier de redelijke onderzoekstermijn overschrijden zodat, zelfs bij een eventuele schuld de zaak is verjaard?

Het gek verklaren van de getuigen.

Het is een feit dat niet alles wat in de getuigenissen staat moet worden geloofd.

Maar verschillende van hen vertelden dezelfde verhalen, ze hadden het over dezelfde personen en wisten zaken die ze normaal gezien niet konden weten. Zo spreekt een getuige onder meer over jacht op kinderen met kruisbogen. X1 vermeld dit ook en zij wijst daarbij Madani Bohouche aan als schutter. Dit werd door de politie als onmogelijk beschouwd, maar na onderzoek op het internet, sommige publicaties en binnen de Special Forces blijkt het volgende: Madani Bohouche was lid van de groep 4 van interventieafdeling Groep Diane en was zelf een 'Practical Shooter'. Hij leidde de rechtse kringen binnen de CEPIC op en had samen met een kompaan twee schietstanden.

De Kruisbogen zijn wel degelijk aangekocht en zijn van het merk Commander. Er zouden er 400 zijn aangekocht. Ze zijn niet lang in gebruik geweest. Ze liggen nog steeds ergens in een militair depot. Opnieuw stelt zich de vraag: als een burger met zijn beperkte middelen dit kan vinden, waarom konden de speurders dat dan niet?

Hoe kunnen twee getuigen dat nu weten? Bouhouche was verder ooit lijfwacht van een minister(ooit ontvoerd), die ook in verband met de moorden wordt genoemd en die een goede kennis was van de kust burgemeester!

Het gaat verder. In volgende getuignis blijkt opnieuw dat regina Louf merkwaardige detail kent! Vanwaar zou ze die gehaald hebben?

Regina Louf heeft haar jeugd in Knokke doorgebracht.

Wat vele Knokke-Heistenaars ook niet weten is dat Régina Louf in Knokke heeft gewoond. Haar grootmoeder was getrouwd met de Knokse politiecommissaris Poepaert en had tijdens de tweede wereldoorlog twee bordelen waar ze meisjes hield ten voordele van de bezetter. Het is des te merkwaardiger dat de politie en de pers haar daarover ook als leugenaarster hebben bestempeld want een oude Knokse dame heeft in een brief aan het parket de informatie over haar grootmoeder doorgegeven.

Het is algemeen geweten dat meisjes die in Duitse soldatenbordelen zaten er meestal toe gedwongen werden.

Over Regina Louf, die volgens bepaalde kranten en politiefunctionarissen haar familie met vuil besmeurde, kunnen we nu reeds volgende vaststellingen maken:

1. Ze heeft NIET gelogen wat betreft haar seksueel misbuik door haar pooier Antoine Van Den Bogaert

2. Ze heeft niet gelogen toen ze haar moeder beschuldigde dat deze laatste haar uithuurde

3. Politionele bronnen geven toe dat ze op minderjarige leeftijd seksuele betrekkingen heft gehad.

4. Haar moeder bevestigt haar verhaal van een dode baby.

5. Ze liegt niet wanneer ze zegt dat haar grootmoeder haar misbruikte

6. Ze weet dat de groep 'Diane' kruisbogen heeft gebruikt, (er zijn omtrent deze aankoop helaas geen officiële documenten te vinden)

Internet links

a. Internetsites.

· Wiheet; Artikel: Nederlandse site die onder andere ook over de moord op Katrien De Cuyper schrijft; Zij zijn "Believers" en laten niet na dat aan te tonen .

· Kleintje muurkrant. .Artikels: Adel verplicht. En Blixcaters

De site zelf is typisch Nederlands en hun taalgebruik is niet dat taalgebruik dat wij als Belgen gewoon zijn. Hun afkeer voor Kapitalisten is duidelijk en dit maakt het verhaald voor de Belgische lezer soms moeilijk te geloven. Hun bronnenmateriaal is echter geloofwaardig. Het komt onder andere uit lekken van bij justitie zelf (De Dutroux Dvd's en de X1 dossiers) Een tweede verhaal waarin onze burgemeester, smaen met Nihoul, in vernoemd word is het verhaal Blixcaters. Het gaat over de moord op Katrien De Cuiper te s'Gravenwezel in 1991.

· Geweten: Artikel cover up van pedophiele netwerken

· World socialist Website: Artikel: arrests of Portugal's elite in Paedophile scandal

· Sabine de Bethune CD&v lid. Artkel: België blijft in gebreke betreffende kindermishandeling

· Advocaat van Laetitia Delhez, een van de slachtoffers van Dutroux
Advocaat Jan Fermon: "We moeten doorgaan met het dossier-bis van de affaire-Dutroux

De onderzoekers in ere hersteld.

Volledige rapport die de ondervragers van Regina Louf (X1) in ere herstellen. Er was GEEN manipulatie en hun onderzoek werd uiterst deontologische gevoerd. [ adm-thtrht onderz rkswht Analyse van de Herlez.pdf (59.81 MBytes).l]

(Opgelet: het duurt een tijdje voorhet dossier geladen is. )

Engels- frans - Spaans - Italiaanse site die aan de hand van krantenartikels van bekende journalisten de feiten in 1998 in verband met de X dosiers op een reitje heet gezet.

http://www.radicalparty.org/belgium/mr_just.htm