De Lippens strategie
Geef pit aan de gemeenteraadsverkiezingen. Sommige dictators kunnen worden weggestemd, al was het maar theoretisch!!!
De bijna volstrekte macht die de GBL in Knokke-Heist bezit, is ongezond en leidt tot favoritisme, cliëntelisme en corruptie.
Je bent een rijk zakenman, je beschikt over veel grond en je vader was burgemeester. Wat doe je. Je wordt ook burgemeester. Op deze wijze kun je al dan niet rechtstreeks je eigen belangen behartigen, zeker als je burgemeester bent in een stad waar je de meeste grond bezit.
Dat kan je natuurlijk niet doen als je slechts 1 ambtstermijn krijgt. Het wordt echter een ander beeld naarmate je langer en langer aan de macht blijft. Langzamerhand plaats je mensen die jou trouw zijn en waarop je 100% kunt rekenen. Je zorgt ervoor dat ze binnenin het gemeentelijk bestuursapparaat de belangrijkste posten krijgen.
Zo controleer je na verloop van tijd bijvoorbeeld de geldstromen. Jij bepaald welke verenigingen steun krijgen, of dit nu handelaars of vrijwilligersverenigingen zijn. In feite pas je toe wat iedere politiek partij doet, maar dan op lokaal gebied.
Na verloop van tijd zitten je acolieten zowat op alle strategische plaatsen binnen het gemeentebestuur en alle mogelijke tegenstand verdwenen. Je eigen wil uitvoeren.
Met het geld van de gemeenschap verbeter je het stadsbeeld zoals straten dijk, pleinen enz.. Dat maakt je kiezersgroep blij en je bent zeker dat ze op je zullen stemmen. Je vertelt hen echter niet dat dit opsmukken met hun geld gebeurt en dat het bedrijfsresultaat voor het grootste deel terug naar je eigen zakken vloeit, totaal wettelijk. Zo weet je kiezerpubliek bijvoorbeeld niet hoeveel grond je bezit, waar die stukken grond liggen, hoe je de gemeenteraad zo manoeuvreert dat ze net die plannen goedkeuren die jou het meeste opbrengen enz.
- Straten worden vernieuwd – vastgoed stijgt
- Dijk wordt heraangelegd – vastgoed stijgt
- Bouwprojecten van Cie. du Zoute – eigen vastgoed
- Natuurprojecten – Ja, indien ze een positief effect hebben op jou vastgoedprojecten.
- Strandproblematiek – Aantrekken van potentiële vastgoedklanten
- Parkingproblematiek – Het interessant maken om de ondergrond te verkopen.[Knack - 1] [Knack - 2]
Ondertussen heb je ook stap voor stap de democratische partijen uitgeschakeld. Namelijk door het oprichten van je eigen partij. Door je machtspositie en je reeds verworven rijkdommen is dit geen probleem, partijkosten zijn immers aftrekbaar. Je andere bedrijven kunnen ook via wettelijke basis bepaalde partijgiften doen zodat je het je in feite niets kost. Break even noemen ze dat in het bedrijfsleven. A Win Win situatie.
Je vindt je slogans zo uit dat je handelingen zo voorstelt alsof ze voor het algemeen belang gelden, maar achter iedere zet weet je verdomd goed hoeveel het jou zal opbrengen. Zo vertel je iedereen dat je dit werk als burgemeester uiteindelijk niet hoeft te doen want dat je zelf genoeg geld hebt.
Jan met de pet is bijvoorbeeld niet op de hoogte dat telkens een straat vernieuwd wordt de omliggende vastgoedprijzen stijgen met 10 à 15%, maar jij wel. Dus, daar waar jij en je vrienden een zekere voorkennis kunnen hebben van welke straten het eerst zullen worden vernieuwd neem je de tijd om rustig alle oude panden op te kopen. Dan vernieuw je met het gemeentelijke geld de buurt en klaar is kees. Iedereen is tevreden. Je burgers omdat ze een nieuwe mooie straat hebben, de buurtbewoners omdat hun vastgoedwaarde gestegen is en jij omdat je toch de meeste eigendommen had of hebt opgekocht. Wat de gewone burgers niet weten is dat de meerwaarde van hun vastgoed uiteindelijk grotendeels terug verdwijnt in erfeniskosten want hun rijkdom zit of zat in hun huizen en niet in geld en hun kinderen zijn meestal niet meer in staat om lokaal een huis te kopen.
Voor jou is dat echter geen probleem. Je beschikt over genoeg bedrijven om via wettelijke mannier geen belasting te hoeven te betalen.
Nu moet je natuurlijk die eigendommen, die appartementen, villa’s enz.. te gelde maken. Dat doe je door persoonlijk op te vallen, door je excentriek voorkomen, je ludieke acties, je onconventionele uitspraken en vooral door luidop te verkondigen dat politiek je helemaal niet interesseert, dat je toch rijk genoeg bent om je zakken niet te hoeven te vullen zoals de andere politici en dat je het doet om je burgers een betere stad te geven. Je zoekt ook een vijand tegen wie je de algemene frustraties kunt opwekken. Zo had je onlang nog de groenen Ayatollahs, de …
Ondertussen lok je tweede verblijvers aan door hen financieel gunstige voorwaarden aan te bieden. Ze betalen hun aangekochte vastgoed duur, maar recupereren een gedeelte door minder belasting te betalen. En last but not least, je lokt hen door hen exclusiviteit aan te bieden. De grootste – de mooiste – de beste – de uniekste enz….
Eenmaal ze er zijn neem je maatregelen om het hen zo gemakkelijk mogelijk te maken, immers zij worden je grootste kiezersgroep. Zij wonen buten de stad, en komen hier slechts op vakantie en om te stemmen. Ze plukken de vruchten van alle faciliteiten maar dragen de lasten er niet van. Dat doen je lokale burgers. Die zitten krijgen met mondjesmaat verdoken belastingen. Dat vele van deze maatregelen onwettelijk zijn en regelmatig de lokale bevolking niet bevallen laat je koud, want naarmate je plannen vorderen komen zij in de minderheid en wordt iedere tegenstand onmiddellijk de kop ingedrukt. Daarbij wie betaalt uiteindelijk de stadsvernieuwing: De lokale bevolking.
Na verloop van tijd ben je dan een verlicht despoot, je hebt de macht en leeft als God in Frankrijk.
Maar wat als je er niet meer bent? Een gemeentebestuur met torenhoge schulden, middelmatige tot onbekwame bestuurders? Waarschijnlijk wel ja, want dat is net wat jou aan de macht houd. Je hebt er zelf voor gezorgd dat iedereen die wat bekwaam was en dus een gevaar voor jou hegemonie betekende uitgeschakeld werd. Door zelf een partij te stichten kon je nu uitkiezen wie erin mocht zetelen. Je deelt de lakens uit en de anderen moeten luisteren. Eigen ideeën die niet in de lijn liggen van jou visie worden onmiddellijk de kiem gesmoord. Heeft de oppositie een goed idee, wel dan wordt dat idee eerst genegeerd, daarna overgenomen en uiteindelijk naar voor geschoven als komende van jou. Een perfect systeem dus.
Op die mannier heb je er dus voor gezorgd dat kiezers enkel maar kunnen zeggen: Ja, akkoord hij is een despoot, hij bedriegt en belazert ons, maar op wie moeten we stemmen: de anderen zijn onbekwaam en nog veel erger.
Wel meneer de burgemeester, bedankt, Je hebt er een democratisch zootje van gemaakt. Maar uiteindelijk ben je niet vernieuwend. Je trucjes zijn zo oud als de geschiedenis. Ieder dictator van de oudheid tot nu heeft ze toegepast. We kunnen enkel dankbaar zijn dat onze maatschappij nog van dien aard is dat dit artikel hier kan worden geplaatst. In andere landen word je voor minder geliquideerd. Hopelijk blijft het zo.