De Morgen 2006
De Morgen 17.06.2006
De trucjes van de Compagnie
door Cathy Galle
Echt illegaal is het allemaal wellicht niet, hooguit een beetje 'op het randeke'. Het is dan ook de vraag of het gerecht in Knokke iets zal vinden dat ze strafrechtelijk kunnen vervolgen. Maar het is een feit: in Knokke hebben ze het graag wat groter en prestigieuzer. En daar mag gerust weleens een trucje voor worden gebruikt.
Ooit was dit het befaamdste hotel van Knokke. Het chique etablissement, pal tegenover het Casino van Knokke, wordt echter in oktober afgebroken. Hotel La Réserve draagt een geschiedenis met zich mee. Het werd in 1949 gebouwd en was lange tijd eigendom van de families Nellens en Van Thillo. In 1979 werd er een waterkuuroord aan toegevoegd. Maar huidige eigenaar, de Compagnie Immobilière Du Zoute, heeft er andere plannen mee.
De immobiliënmaatschappij van de familie Lippens ziet het al helemaal voor zich: op deze plaats moet een nieuw complex met hotelfunctie verrijzen. Het zal negen verdiepingen tellen, 120 kamers en om en bij de 150 luxeappartementen. Volgens de vergunning die de compagnie op zak heeft, zal het hotel ook een toren krijgen van 35 meter hoog.
Dat het voormalige hotel pal in een woonbuurt staat, is voor de compagnie enkel een vervelend detail. "Het is wraakroepend", zegt een buurtbewoner, die anoniem wenst te blijven. In het Knokke van burgemeester en alleenheerser Lippens wordt openlijke kritiek volgens de al wat grijzende man namelijk niet op prijs gesteld. Dat heeft hij in het verleden ondervonden, toen hij met het buurtcomité Casino acties voerde. "Laat ons zeggen dat we vriendelijk doch hardhandig verzocht werden dat niet meer te doen. Onze advocate kreeg zelfs een rechtszaak aan haar been, omdat ze aan enkele journalisten ons standpunt had uitgelegd."
De buurt heeft de jongste jaren al wat af geprotesteerd. Eerst waren er de plannen voor het nieuwe casino. De omwonenden schrokken zich een hoedje toen ze de maquettes zagen. Vooral de reusachtige vieringtoren van wel 108 meter hoog is nog steeds voorwerp van discussie. De buurtbewoners, die vrezen hun uitzicht en zon helemaal kwijt te zijn, starten met een petitiecampagne. Tot nu toe zonder al te veel resultaat.
En nu is er dus al een nieuw probleem: La Réserve. "Eigenlijk is het een perfect voorbeeld van hoe het er in Knokke aan toe gaat", zegt de grijzende man. "Er wordt een ontwerp van nieuw ruimtelijk uitvoeringsplan voor de buurt voorgelegd aan het schepencollege. Elke goede verstaander ziet meteen dat het plan mooi op maat van de projectontwikkelaar is gemaakt. Die is niet voor niets de Compagnie Du Zoute, de maatschappij van de familie van onze burgemeester."
Er komt, zoals de procedure oplegt, een openbaar onderzoek over het plan en in het geval van La Réserve komen er maar liefst 290 bezwaarschriften binnen. Vervolgens gaat het plan, opnieuw zoals de procedure voorschrijft, naar de gemeentelijke commissie Ruimtelijke ordening (GECORO). "En wie blijkt dan voorzitter van de commissie te zijn? Notaris Lucas Vandenbussche, huisnotaris van de Compagnie."
Enige navraag leert dat notaris Vandenbussche niet alleen de huisnotaris is van de Compagnie, maar in het verleden ook al grote zaken van het gemeentebestuur van Knokke naar zich toe geschoven kreeg. Bovendien verscheen hij eerder al op de lijst van partij van de burgemeester, Gemeentebelangen, en deed hij zelfs een tijdje dienst als woordvoerder van die partij.
Burgemeester Leopold Lippens veegt de kritiek van belangenvermenging bij bouwdossiers losjes onder tafel, in zijn eigen jongensachtige stijl. Volgens hem kan er geen sprake zijn van belangenvermenging, aangezien hij als burgemeester bij elke vergadering over bouwaanvragen door zijn eigenste Compagnie het lokaal eventjes verlaat. Volgens hem het ultieme bewijs van zijn onschuld.
Super-de-luxe appartementen
Niet ver van het casino en La Réserve wordt momenteel de laatste hand gelegd aan een ander vrij omstreden project. Finis Terrae, 48 super-de-luxe (zelfs naar Knokse normen) appartementen aan de rand van het natuurreservaat de Zwinbosjes. Die 220 hectare ten westen van het Zwin vormt het overgangsgebied tussen strand, duinen en polders aan de Belgische oostkust. Net als grote broer Het Zwin zijn ook de Zwinbosjes eigendom van de Compagnie Du Zoute.
Ooit lag op deze plek de Swimmingpool, een zwembad met internationale allures dat perfect voor olympisch bad kon doorgaan. In 1980 werd het gesloten, officieel omdat het niet meer rendabel was. Vreemd, aangezien enkele jaren daarvoor de gemeente nog voor het behoud van haar zwembad gevochten had. De opmaak van het gewestplan dateert immers uit die periode. In het ontwerpgewestplan stond de zone van de Swimmingpool ingekleurd als groenzone. De gemeente diende echter bezwaar in met het argument dat het zwembad er nu eenmaal al lag en dat het niet zomaar kon worden gesloten. De opstellers van het definitieve gewestplan hielden rekening met dat bezwaar en kleurden de zone in als gebied voor dagrecreatie.
Het gewestplan kwam er in 1977, drie jaar later ging het zwembad dicht. Enkel de cafetaria bleef nog open.
Daarna hadden gemeente en Compagnie het ene zotte plan na het andere. Eerst wilde men in het gebied een jachthaven aanleggen, eentje op zijn Knoks welteverstaan, van 20 tot 30 hectare. De plannen werden nooit goedgekeurd in Brussel. Later werd het hele gebied als landschap geklasseerd, behalve het stukje waar nog activiteit was, dat van de cafetaria en de bijbehorende parking dus. Toen kwam het gemeentebestuur op de proppen met een nieuw plan voor dat stukje: de bouw van een Internationaal Congres Centrum. Iets waarvan burgemeester Lippens vond dat zijn gemeente absoluut niet zonder kon. Het zou ook niet zomaar een centrum worden, maar wel eentje in de vorm van een aztekentempel, een trappiramide dus van om en bij de 4 hectare. Ook dat plan geraakte uiteindelijk nooit goedgekeurd.
Uiteindelijk kwamen Lippens en co. voor die lap grond met het ultieme project: Finis Terrae. Het eerste bouwontwerp met acht verdiepingen werd nog afgekeurd door de toenmalige minister Eddy Baldewijns. In 2000 diende de Compagnie een nieuwe aanvraag in voor een project van enkele bouwlagen kleiner, voor een gebied dat in totaal 1,25 hectare bedraagt.
Daarvoor was wel een bestemmingswijziging nodig van het stuk grond van zone van dagrecreatie naar woonzone. In Knokke is dat nooit een probleem. De gemeente heeft altijd zo zijn eigenaardigheidjes gehad. Normaal gezien stapt een projectontwikkelaar naar de gemeente om te kijken welke grenzen er door de bijzondere plannen van aanleg bestaan alvorens iets te kopen. In Knokke gaat dat anders. Daar bedenkt de Compagnie een project en verandert vervolgens de gemeente de bestemming.
Hoewel het deze keer niet zo makkelijk ging. In het Vlaams Parlement gingen steeds meer stemmen op om de Zwinduinen te beschermen. Er werd dan ook een motie goedgekeurd dat de bevoegde minister van Ruimtelijke Ordening, Dirk Van Mechelen, pas kon beslissen over de bestemmingswijziging als de compagnie de Zwinduinen aan het Vlaamse Gewest zou verkopen. Dankzij die stok achter de deur kon de toenmalige minister van Milieu Vera Dua het duinengebied aankopen. Prijskaartje: 3 miljoen euro. De Zwinbosjes kregen prompt het statuut van natuurreservaat. Van Mechelen keurde op zijn beurt het plan goed: daardoor stond niets nog de uitbouw van Finis Terrae in de weg.
De Vlaamse overheid kreeg veel kritiek op de 'deal' die ze met de compagnie gesloten had, maar volgens Vlaamse volksvertegenwoordiger André Van Nieuwkerke (sp.a), die al jaren voor een groene kust ijvert, ging het hier om een hoger doel. "We wilden vooral de bouwwoede in Knokke stoppen. En ja, daar hebben we toegevingen voor moeten doen. Maar geef toe, als u kijkt naar de oorspronkelijke plannen, valt het toch nog reuze mee nu."
Over een ding maakt hij zich wel wat zorgen. De Lippensclan wil namelijk ook Het Zwin verkopen aan het Vlaams Gewest. Het onderhoud van het gebied, dat veel last heeft van verzandingen, is namelijk te duur geworden. De vraag is wat de Compagnie voor die verkoop in ruil zal vragen en ook krijgen.
Illegaal clubhuis
Aan het einde van het strand, net voor Het Zwin, wordt nu de laatste hand gelegd aan de super-de-luxe appartementen. Finis Terrae is een toepasselijke naam: dit is het uiterste puntje van de Vlaamse kust. Eén zaak kan de pret wel nog bederven. Als de eigenaars van de luxeappartementen van op hun duur betaald terras richting zee turen, hebben ze nu een niet zo aangenaam beeld: een veredelde chalet en wat containerachtige koterijen. Het prestigieuze project kijkt pal uit op zowat de enige openlijke bouwovertreding die in Knokke te vinden is: Surfers Paradise, een surfclub die er gezet is zonder bouwvergunning en zonder toestemming van de eigenaar van de grond (in dit geval dus het strand), namelijk het Vlaamse Gewest. De surfclub ligt ook aan de rand van een habitatrichtlijngebied.
In Knokke ging dat zo: de man die de surfclub uitbaat, stapte destijds naar burgemeester Lippens. Hij vroeg de burgemeester of hij zijn (toen nog alleen) surfschool op die plek mocht optrekken. Lippens vond dat wel een goed idee. En zo geschiedde in Knokke. Hoewel Lippens al jaren gepleit heeft voor het behoud van de surfclub en geen enkele kritiek erover duldde, is hij nu opvallend stil. De provincie West-Vlaanderen wil dat het illegaal gebouwde clubhuis verhuist naar een terrein ter hoogte van de Lekkerbekhelling. Hij zal het nooit van zijn leven toegeven, maar het komt Lippens heel goed uit.
(Eigen berichtgeving)
De Morgen 29.07.2006
De golfoorlog gaat aan Knokke voorbij door Erik Raspoet
Leopold Lippens, voorzitter Royal Zoute Golf Club: Ach, wat is veel geld? Het is een kwestie van prioriteitenPiet Vandenbussche: Golf �s exclusief, alleen heeft dat niks met geld maar alles met het tekort aan terreinen te maken
Het heeft stijl en het is gezond, je hoeft er geen atleet voor te zijn, je kunt het spelen van 9 tot 99 jaar. Volgens pleitbezorger Leopold Lippens is het bovendien goed voor de natuur. De golfsport heeft alles mee, behalve haar elitaire imago. Met haar plan voor zeven nieuwe golfterreinen wil de Vlaamse regering een einde maken aan die reputatie. Revolutionair, al maken ze zich daar in de Royal Zoute Golf Club allerminst druk over.
Door Erik Raspoet
Het zal je maar overkomen. Ontmaskerd worden als klant van de Lidl terwijl je met je trolley over het heilige gras van de Royal Zoute Golf Club zeult. Het is clubmanager Christine Navet die het wrede lot voltrekt. Ze wijst het slachtoffer aan, terwijl ze haar golfwagen op de afslagplaats aanstuurt. "Kijk daar", roept ze, hard genoeg zodat iedereen het kan horen. "Schoenen van de Lidl. Twintig euro het paar."
Aan zijn reactie te zien voelt de voordelig geschoeide golfspeler zich allerminst beledigd. "Uit de Lidl", beaamt hij. "En ze zitten als gegoten."
De originele begroeting was eigenlijk niet kwaad bedoeld. Integendeel zelfs, Christine Navet is twee weken geleden zelf in allerijl naar de Lidl getrokken. De Duitse discounter had een superaanbieding. Een complete golfuitrusting met clubs, trolley, schoenen en ballen, zomaar mee te graaien voor nog geen 200 euro. "Ik ben te laat gekomen", zegt Navet. "Volgens de verkopers stonden de gegadigden 's morgens al voor de opening aan te schuiven. Zeg dan nog dat golf een elitaire sport is."
Heeft Lidl zijn stunt met de Vlaamse regering doorgepraat? Het heeft er de schijn van, want ook de ploeg van Yves Leterme is dezer dagen met de democratisering van de golfsport begaan. Op haar laatste vergadering van het zomerreces kondigde ze grootse plannen aan. Op initiatief van minister van Ruimtelijke Ordening Dirk Van Mechelen (VLD) en zijn collega van Sport Bert Anciaux (Spirit) wordt de inplanting onderzocht van zeven nieuwe golfterreinen, inclusief de uitbreiding van vier bestaande.
Met dat plan, gecontesteerd door Groen! en de Bond Beter Leefmilieu, komt de Vlaamse regering tegemoet aan de verzuchtingen van de golflobby en het bedrijfsleven. Die hameren al jaren op het tekort aan golfbanen, een manco dat de snel groeiende populariteit van deze sport dreigt te fnuiken.
Volgens prognoses van het West-Vlaams Economisch Studiebureau zal het aantal spelers tegen 2015 van 30.000 tot 53.000 stijgen, een groei die onmogelijk opgevangen kan worden door de 48 bestaande clubs. De Vlaamse regering koppelt aan haar golfplan wel enkele voorwaarden. De nieuwe terreinen moeten op ecologisch verantwoorde wijze worden beheerd en een multirecreatief gebruik toestaan, dus ook wandelaars, fietsers en vissers zullen er terechtkunnen.
Maar vooral: de helft van de op te richten clubs moet een laagdrempelig toegangsbeleid voeren. Geen torenhoge instapkosten en dito abonnementsgelden, maar gratis aansluiting en schappelijke jaargelden van maximaal 1.000 euro.
Leopold Lippens, burgemeester van Knokke en sinds jaar en dag voorzitter van de Royal Zoute Golf Club, is enthousiast. "Eindelijk doet de overheid iets voor de golfsport", zegt hij. "We hebben lang genoeg in het verdomhoekje gezeten. Golf was een elitesport, waar geen enkele populaire politicus zijn vingers aan wilde branden. Over de groene ayatollahs wil ik het niet eens hebben, maar ook socialistische ministers hebben zich altijd tegen ons gekeerd. Een hobby voor rijke snobs, zeggen ze, terwijl ze zelf in een auto met chauffeur rondrijden."
Graaf Lippens beschikt zelf over een niet onaardige swing. Handicap 9, je zou als beginneling voor minder watertanden. Behalve een toegewijde speler is hij een bevlogen pleitbezorger van de golfsport. Zal hij het nog maar eens herhalen? Dat golf de meest beoefende sport ter wereld is. Honderd miljoen spelers, daar kan zelf het voetbal niet tegenop.
De verklaring voor die populariteit ligt voor de hand. "Golf is de fairste sport ter wereld", betoogt Lippens. "Jong of oud, iedereen kan het leren. Je kunt er op je 75ste nog mee beginnen. Weet je dat wij leden van 95 jaar hebben die nog altijd spelen? En je hoeft geen krak te zijn om er plezier aan te beleven. Door het systeem van de handicaps kan een matige speler zelfs winnen van een veel sterkere tegenstander. Het is ook de gezondste sport van de wereld. Als ik een parcours heb afgewerkt heb ik vier uur in de prachtige natuur gesleten en 6 kilometer gewandeld."Over die natuurpracht gesproken. Dat de aanleg van golfterreinen nefast voor het milieu zou zijn, zoals de volgens hem 'groene ayatollahs' beweren, daar is niks van aan. "Kijk toch naar al die boomsoorten", zegt Lippens. "Hier groeien planten die nergens aan de kust voorkomen."
Allemaal aan het golven dus, tot heil van onze conditie en van de nationale economie. Want ook die troefkaart wordt uitgespeeld. "Een golfterrein doet een hele streek draaien", poneert de Knokse burgemeester. "Japanse bedrijven investeren alleen in de buurt van golfterreinen, steeds meer toeristen bepalen hun reisbestemming in functie van golffaciliteiten. Waarom denk je dat Club Med alleen nog investeert in de buurt van golfterreinen? In de Verenigde Staten is de definitie van toerisme simpel: water, sun and golf. Iedereen speelt daar golf. In Phoenix, Arizona, is zopas het 300ste terrein opengegaan, en dat in een woestijnklimaat."
Het zal allemaal wel. Maar golf een volkssport? In België? Het klinkt een tikje onwaarschijnlijk uit de mond van Leopold Lippens. De Royal Zoute Golf Club geldt als de meest exclusieve club van België, naast de in Tervuren gevestigde Royal Golf Club de Belgique. Als het op blauw bloed aankomt, is Tervuren zelfs licht in het voordeel. Boyer de la Giroday, D'Alcantara de Querrieu, Verhaeghen de Nayer, alleen namen met scharnieren in het bestuur.
De Royal Golf Club werd dan ook door Leopold II himself gesticht, wijlen koning Boudewijn zou er tot een van de betere spelers uitgroeien. Maar als het op tarieven aankomt, hoeft Zoute voor niemand onder te doen. Lid worden kost 7.500 euro, geld dat in geen geval wordt terugbetaald als de golfliefde overwaait. Voor men daadwerkelijk een balletje kan slaan moet ook het jaargeld van 1.500 euro worden vereffend. Ook de greenfee, de dagvergoeding voor bezoekers, is met 95 euro een nationaal record.
Veel geld? Niet voor de 1.800 leden, en ook niet voor de kandidaten die de wachtlijsten vullen. Maar voor de volksmens? "Ach", zegt Lippens met een schouderophalen. "Wat is veel geld? Het is allemaal een kwestie van prioriteiten. Een abonnement bij Club Brugge kost evenveel, maar dat is niet elitair. Ik blijf erbij: iedereen kan golf spelen. Ook in onze club. Je vindt hier zowel politieagenten, pompiers en vuilnismannen als dokters, advocaten en zakenlui."
Met ongelovige blik nemen we de omgeving op. Op het terras zitten gesoigneerde heren en dames, aan een van de tafels wordt een eerste fles champagne gekraakt. Wie van hen zou bij de politie of de gemeentelijke reinigingsdienst werken? Tijdens de rit met de golfwagen doet manager Christine Navet het mysterie van de sociale mix uit de doeken. Op het terrein van Zoute is nog een tweede club gevestigd. De Royal Knokke Town Golf Club staat open voor de modale Knokkenaar. Middenstanders, gemeentepersoneel, ze genieten wel van een voorkeurtarief maar niet van een voorkeursbehandeling. "Ze spelen enkel in het laagseizoen. In de zomer is er geen plaats, tenzij 's morgens vroeg of 's avonds laat."
Piet Vandenbussche was vijftien jaar manager van golfclub Ternesse in Wommelgem. Tegenwoordig treedt hij op als consulent voor clubs en organisator van golfevenementen. Ook hem is het elitaire imago van de golfsport een doorn in het oog. "Golf ís exclusief, alleen heeft dat niks met geld maar alles met het tekort aan terreinen te maken. Ga maar eens kijken in een van de golfscholen die uit hun voegen barsten. Jongeren van alle rangen en standen staan zich te verdringen op oefenbanen met zes holes. Ze zijn gebeten door de golfsport, maar krijgen nauwelijks de kans op een echt court te spelen, omdat de clubs overbezet zijn."
Leken zien de omvang van dit maatschappelijke probleem misschien niet in, maar Vandenbussche noemt de situatie dramatisch. "In Canada spelen 190 op de 1.000 inwoners golf", zegt hij. "Dat is misschien een manke vergelijking, want Canada is het golfland bij uitstek. Maar ook Nederland telt 12 spelers per 1.000 inwoners. Vlaanderen bengelt met 4,7 achteraan het Europese peloton. Niet dat wij minder golfminded zijn, we hebben gewoon geen speelkansen."
Geen wonder dat Vandenbussche het initiatief van de Vlaamse regering een stap in de goede richting noemt. "We evolueren naar een toestand zoals in Nederland", voorspelt hij. "Er komen twee soorten clubs. Moderne clubs die zakelijk worden gerund en voor iedereen toegankelijk zijn. Belangrijk daarbij is de eis van de Vlaamse regering om vrije spelers toe te laten, wat in Nederland al lang het geval is.
"De Belgische situatie is een anachronisme. Spelen kan alleen als je je bij een erkende club aansluit, want alleen die clubs kunnen het golfvaardigheidsattest uitreiken, en dat heb je dan weer nodig om als bezoeker een greenfee aan te vragen. Naast die democratische clubs zal er een aantal exclusieve clubs blijven bestaan.
"In Zoute en Tervuren zie ik ze de drempel niet gauw verlagen. Die clubs willen geen toestroom van nieuwe leden, want dat bederft het speelcomfort van de anciens. Ze kunnen het zich ook permitteren veel geld te vragen. Zoute en Tervuren zijn clubs met een traditie van 100 jaar, die tot de top van Europa behoren. Vijfennegentig euro om een dagje te golfen is natuurlijk niet min. Maar ga eens naar Engelse topclubs, daar kost een greenfee algauw 300 pond.
"Een dure greenfee en hoge abonnementsgelden zijn trouwens bittere noodzaak. Golfclubs zijn geen zwembaden, ze worden niet gesubsidieerd. Het is niet simpel de financiën gezond te houden. Een beetje club met een winkel en restaurant heeft algauw twintig mensen in dienst. Ook de investeringen in materiaal zijn niet mis."
Christine Navet vindt het nog altijd een goede mop. In een Nederlands golfblad werd de ligging van de Royal Zoute Golf Club geroemd. Zesendertig holes in het midden van de stad, schreef de reporter, omzoomd door schattige bungalows. "Na die publicatie regende het telefoons uit Nederland", schatert ze. "Hoeveel het moest kosten om zo'n bungalowtje te huren."
Hilarisch, inderdaad, want de kwestieuze bungalows behoren tot de duurste villa's van de Belgische kust. We hobbelen met de elektrische golfwagen over het kurkdroge gras. Op de driving range perfectioneert Francis Knockaert zijn afslag, in het zweet zijns aanschijns, en onder het alziende oog van een teaching pro, die hier makkelijk 25 euro per half uur vraagt.
Dat tikt aan, maar de 59-jarige dierenarts uit Knokke telt zijn zegeningen. Na jaren sudderen op de wachtlijst werd hij onlangs toegelaten tot de Royal Zoute Golf Club. Zoals bij alle grote clubs kwam er een aanbeveling van een peter en een meter alsook een discrete screening aan te pas. "Via via gaan ze na of je bij de club past", weet Knockaert. "Een goede opvoeding, onberispelijke levenswandel, dergelijke elementen geven de doorslag. Naar geld wordt niet gekeken. Ik ken rijke kandidaten die toch werden afgewezen, omdat ze zich opzichtig gedroegen en het breed lieten hangen. Discretie wordt hier erg op prijs gesteld."
Discretie en stijl. Clubs zoals Zoute en Tervuren houden er een strikte dresscode op na. Hittegolf of geen hittegolf, zonder sokken verschijnt men niet op het court. Petten worden nooit met de klep in de hals gedragen, klanten zonder das worden in het restaurant niet bediend.
Op het terras gaat het er wat losser toe. Onder een parasol houden twee koppels hun lichaamsvocht op peil. Rentenierende groothandelaars, een gepensioneerd kaderlid, ze behoren tot de bevolkingsgroep die massaal voor de charmes van de golfsport valt. Het ene stel is lid van Ternesse in Wommelgem, het andere speelt vlak over de Nederlandse grens in Oostburg. Ze zouden hier dus best een dagje kunnen gaan golfen, maar geen denken aan. "Veel te duur en veel te snobbish", zegt een van de dames.
Niet dat ze zelf op een euro kijken om hun passie bot te vieren. Instapkosten en abonnementen kosten in Oostburg en Ternesse nauwelijks minder dan in Knokke. "En toch zijn er wachtlijsten", zegt Willy. "In Ternesse raak je niet zomaar binnen. Onze toetreding heeft zes weken aangesleept. Na de voordracht door onze peter en meter werden onze namen uitgehangen in het kastje met de clubnieuwtjes, om te zien of geen van de andere leden een probleem had met onze kandidatuur. Het was een hele opluchting toen we eindelijk groen licht kregen."
Marcel van zijn kant is een bekeerling. Als gewezen voetballer en tennisser vond hij golf maar niks. Hoe kleiner de bal, was een van de uitspraken waarmee hij zijn golfende vrienden placht te jennen, hoe dikker de nek. "Tot ik een beroerte kreeg en moest stoppen met tennissen", vertelt hij. "Nu weet ik wel beter. Golf is geen atletische sport, maar het is technisch verdomd moeilijk."
Ja, het aanbod van de Lidl hebben ze ook gezien. "Ongelooflijk", verbaast Lisette zich. "Een beetje uitrusting kost normaal minstens 1.000 euro." Waarop Willy het hele golfdebat in twee zinnen resumeert. "Het is misschien geen elitaire sport meer", zegt hij. "Maar als je er niet warmpjes in zit, kun je er beter afblijven."
Publicatiedatum : 2006-07-29
Sectie : Algemeen